Salamanca #2

Aangezien ik momenteel slechts mijn avond aan het vullen ben en niet van plan ben om nog de stad in te gaan (ook al hoor ik het openingsvuurwerk van een week vol festiviteiten in deze stad voll kras afgaan), opening ik Microsoft Word maar weer eens om jullie een update te geven over wat er zoal niet gebeurd in mijn leven. Vandaag voelde wederom als een willekeurige dag tijdens een vakantie in Zuid-Europees land (wat het nu eigenlijk ook nog is totdat het semester begint). De meeste steden in Europa zouden na een dag of 2 ophouden te verrassen, maar hier is het anders. Vandaag heb ik weer zoveel indrukken van de stad gekregen die me verrassen en verwonderen, dat ik enthousiaster dan ooit ben over het land en de stad. Vrijwel iedereen die je hier tegenkomt is gewoon normaal. Dit lijkt misschien niets bijzonders, maar vraag maar eens aan een willekeurige bezoeker van Amsterdammer hoeveel aparte en vreemd uitziende mensen je daar op een dag tegenkomt. Uiterlijk is natuurlijk niet alles, maar het zegt wel wat over een stad als Salamanca wanneer ik voor mijn gevoel iedereen die ik op straat tegenkom gerust toe zou durven spreken. Er was trouwens een uitzondering vandaag: een man stond op straat wat te schreeuwen tegen een vrouw, waarna de vrouw weg liep en de woorden ‘está loco’ enkele malen uitsprak. Die uitspraak is zelfs voor ons guiris (buitenlanders) te begrijpen.
Ik ben vandaag met mijn (enige) mede Salmantino Isabel (die gisteravond aankwam) en haar vriend richting het bureau voor Erasmus studenten gelopen. Ondertussen kwam ik erachter dat haar Spaans toch echt vrij goed is, wat in bepaalde situaties zeker van pas kwam. Daarna kon ik mijn map reading skills gaan toepassen op een plattegrond van de stad. Doel was het vinden van onze faculteit en daar veilig aankomen. Na een ouderwets pokke eind te hebben gelopen kwamen we dan toch aan bij onze eigen faculteit: die van de ‘ciencias sociales’ (sociale wetenschappen). We liepen het gebouw in en wist eerlijk gezegd totaal niet wat ik moest verwachten. Ik keek omhoog en begon te tellen…1…2…3…4…5….6…7. 7 verdiepingen + begane grond was de uiteindelijke telling. Je moet je realiseren dat dit slechts 1 van de vele, veeele universiteitsgebouwen in de hele stad is. Het woord ‘studentenstad’ om Salamanca te beschrijven is bijna een understatement. We hebben nog even snel een lokaal ingekeken, maar zijn daarna vrolijk verder gegaan naar de enige echte kantine (een soort McDonalds, maar dan zonder gefabriceerde troep.

In de stad staan deze week op verschillende plaatsen kraampjes waar bier, frisdrank en eten verkocht werd. Op elke locatie staan 4 á 5 kraampjes met staantafels, flink harde muziek, drinken (bier is in Salamanca bijna alleen Nederlands en Duits), en pinchos (hapjes). Bij een zo’n kraampje kostte het bier 1€!!! Gezelligheid ten top. Er is zelfs zoveel gezelligheid dat ik me bijna af begin te vragen of er ook nog mensen aan het werk zijn. Er is 20% werkeloosheid in Spanje, en 50% jeugdwerkloosheid. Schrikbarende cijfers, maar de gemeente heeft een manier gevonden om werklozen toch aan het werk te zetten. De volgende tip geef ik aan Rutte en consorten: geef mensen met een uitkering een fel oranje hesje en laat ze sigaretten peuken oppakken. In Salamanca heeft dit tot gevolg dat je je gevallen ijsje zo van de straat af kan likken. No problema.

Iets dat me tot nu toe op is gevallen aan de stad, is dat je overal uitspraken ziet over politiek, geschiedenis en maatschappelijke thema’s. Zoals: “la iglesia es opio del pueblo” van Marx, of “queremos la cabeza de botin” (whoever Botin maybe). Of de spaanse jeugd nou uitermate in politiek geïnteresseerd is of dat ze gewoon zin hebben om graffiti te spuiten, de teksten zijn in elk geval in overvloed verspreid.

Tijdens mijn korte verblijf hier ben ik al verschillende keren op zoek geweest naar een degelijke supermarkt.
De carrefour (2 verdiepingen) ligt ideaal op 3 min. lopen van mijn kamer. Daarnaast zijn er 2 lidl’s aanwezig en 1 Aldi. Tijdens mijn eerste bezoek aan de Lidl (hoe zouden Spanjaarden dit überhaupt uitspreken??) waande ik me even in Duitsland. Op de vriesvakken stond zelfs in Duits en Engels (geen Spaans!) vermeld dat ze gesloten dienen te worden. Vandaag ook even in de media Markt geweest, die me wederom aan Noord-Europa doet denken. Er zijn echter veel ventilators, maar weinig DVD’s. Daarnaast zijn de meeste DVD’s door hun in het Spaans vertaalde titels nauwelijks te herkennen en zijn ze nagesynchroniseerd. Als er nou één ding irritant is, dan is dat wel nasynchroniseren. Ik bedoel, zie je het al voor je, Pulp Fiction met een spaans sprekende John Travolta???.

Morgen (vrijdag) kan ik mijn kamer in, waar ik best wel naar uitkijk. In het appartement waar ik nu zit is het op zich wel uit te houden, maar ik heb zware behoefte aan het uitpakken van mijn koffers en een kamer voor mezelf. Het enige probleem is dat mijn studentenhuis (of ja, is eigenlijk slechts een verdieping) niet over internet beschikt. We moeten dit aanvragen, maar hier komt het 2de probleem: hiervoor heb je een spaanse bankrekening nodig. Morgen ga ik het contract tekenen, hopelijk kan ik de huisbaas er alsnog van overtuigen om dit via haar bankrekening te regelen. Niemand van ons heeft namelijk zin om voor een korte tijd een spaanse rekening te openen.
Gevolg hiervan is dat ik een tijdje waarschijnlijk geen verslagen meer kan plaatsen. Aangezien ik het voetbal niet kan missen, ga ik zondag en volgende week zondag maar naar een café met gratis WiFi verbinding. Hopelijk kan ik het nog een tijdje volhouden zonder over internet te beschikken, het scheelt in elk geval dat ik volgende week een spaanse cursus ga volgen en daardoor mijn tijd al redelijk om kan krijgen.

Vanavond (donderdag) zijn we nog even de stad in gegaan omdat er hier een anderhalve week durend volksfeest, genaamd ‘fiestas y ferias’, gaande is. Het Plaza Mayor heeft een grote podium gekregen waar elke avond een optreden is. Vanavond was het echt gekkenhuis; elke straat dichtbij het plein was vol met mensen, op het plein zelf waren alle 500 terrastafels bezet en was er zelfs nauwelijks ruimte om te kunnen staan. Waarvoor deze aandacht? Geen idee. Er trad een playbackende travestiet op die waanzinnig slechte muziek ten gehore bracht. Ik had het na een kwartier gezien en was blij om weer op een terrasje te kunnen zitten.
De volksfeesten zullen de stad nog even in euforische stemming brengen, het lijkt erop dat ik op een ideaal tijdstip ben gearriveerd. Het warme Spanje brengt alsnog een goed einde aan mijn druilerige zomer. Gelukkig kan ik zeggen dat het in alle opzichten meevalt; maar voor hoelang nog?

Opsomming:
Druk, gezellig, leuke mensen, hoge temperaturen, goed eten, overzichtelijk, historisch, weinig buitenlanders, vlak & dor landschap, in geen enkel opzicht vergelijkbaar met Nederland.

Hopelijk komt er binnenkort een student bij in mijn appartement, want op dit moment vul ik een volledige verdieping met 7 kamers en 3 badkamers helemaal alleen. Zolang het maar geen Fransoos is, vind ik het prima. Laat maar komen.

¡Buenas noches!